Aan alle spelers die leuk beginnen maar stoppen bij lvl 15 (gedicht)
Beginnend leek ik op een God
Mensen aansturen en ze laten rusten in hun huis in plaats van een grot.
Ik dacht dat ik wel God kon zijn!
Steeds meer mensen kwamen tot leven.
Langzaam maar zeker begon er iets in mij te beven.
Iets wat ik merkte was niet fijn!
Er moest steeds meer mensen komen om te bouwen
Er moest steeds meer resourses komen anders kon mijn koninkrijk het niet houwen.
De eisen werden steeds meer en meer..
Op een gegeven moment kon ik het niet meer...
Verwaarlozing kwam in zicht
Het was puur wanhoop en vernietigde mensen levens
dit keer was het een spelletje maar daarbuiten is het menens
Het begon met vrijheid maar eindigde met plicht
Ik zat gevangen in mijn eigen trots
Een God zijn liet ik langzaam los
Gelukkig is het maar een spel
anders waren al die mensen voor niets gestorven
En had ik alle resourses voor niets verworven
Ik hou het niet meer uit en ben maar op lvl viertien
was ik maar lvl 23 dan was het wel kien
Helaas ik kan het niet aan
lvl 15 komt er voor mij niet aan, het is voor mij de tijd te gaan.
Liefs (begginnende speler die de zware beproeving om de lvl 23 te behalen niet gehaald heeft)
